Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Ή μήπως όχι;



 

Αγάπη είναι

ν’αφήνω το φως της εξώπορτας αναμμένο να δεις να μπεις
       να αντέχω την σιωπή σου
να πίνω για να σ’ αγαπώ περισσότερο
       να μην είμαι εκεί όταν δεν με θες

Αγάπη είναι
                      
   να μου μυρίζουν μπιφτέκια ενώ μαγείρεψες φακές
           να γελάω για να γελάς
   να μην υπάρχει αύριο κι εγώ να σου μιλάω για το μεθαύριο
               να με νοιάζει

Αγάπη είναι

να σου λέω άντε γαμήσου όταν κάνεις μαλακία
να ζητάω την αλήθεια σου
να γονατίζω για να σε πιάσω
να προσεύχομαι για σένα κι ας με χλευάζεις
 
Αγάπη είναι

να θες να με κουβαλήσεις ενώ είσαι παράλυτος  
να με κοιτάς στα μάτια
     να ακούς τη φωνή μου με την καρδιά σου
να χαρίζεις αυτό που θα σου λείψει πιο πολύ

Αγάπη είναι

να μην ξέρεις τι είναι αγάπη
    να μην ζητάς ανταλλάγματα
       να κοιτάς με τα δικά μου μάτια
να με ακούς


Αγάπη είναι
                                να ζητάς συγγνώμη ||
                   να αγκαλιάζω τη θλίψη σου
                                να μην τα παρατάς||
                   να σου το λέω
        να μην έχεις εγωισμό||
να απλώνω το χέρι μου να πιαστείς
        να ακουμπάς πάνω μου||
 να επιμένω
        να περιμένεις||
να δίνω|| να δίνεις||







1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Έτσι μπράβο! :-)